Groźne napisy na koszulkach: Wystarczająco silny, Komnata tortur, Uwolnij bestię. Wielkie tatuaże, które przedstawiają mozaiki z płomieni lub piekielne postacie. A przede wszystkim mięśnie, rozrośnięte ponad miarę, rozciągające skórę do granic wytrzymałości, tworzące monumentalną architekturę. Denis Côté portretuje w swoim dokumencie kilku mężczyzn, którzy poświęcili życie na budowę muskulatury. Pokazuje ich upór i katorżniczą pracę, ale też narcyzm, trochę paradoksalny, bo trudny do pogodzenia z wizerunkiem współczesnych barbarzyńców. Bohaterowie podnoszą nieprawdopodobne ciężary, aby potem dumnie prężyć się przed lustrem, obiektywem aparatu fotograficznego lub tłumem ludzi. Reżyser patrzy na nich z fascynacją i sympatią, przyjemnie zdziwiony, że ci twardziele chcą po prostu czuć się piękni.
Kanadyjczyk, rocznik 1973. Uczył się w Collège Ahuntsic w Montrealu. Przez pewien czas pracował jako krytyk filmowy w radiu i magazynie „ici”. Po serii krótkometrażówek wyreżyserował swój debiut, Les états nordiques, za który zdobył na festiwalu w Locarno Złotego Lamparta. Wiele jego filmów było pokazywanych w trakcie Nowych Horyzontów, w tym niedawno nakręcone Vic+Flo zobaczyły niedźwiedzia i Boris bez Béatrice.
2005 Les États Nordiques / Drifting States
2008 Ona chce chaosu / Elle veut le chaos / All That She Wants
2009 Wraki / Carcasses (doc.)
2013 Vic+Flo zobaczyły niedźwiedzia / Vic+Flo ont vu un ours / Vic+Flo Saw a Bear
2016 Boris bez Béatrice / Boris Without Beatrice / Boris sans Béatrice
2017 Gładka skóra / Ta peau si lisse / A Skin So Soft (doc.)